یکشنبه ، ۸ / دی / ۱۳۹۲ - ۲۰:۲۳
کد مقاله : 901
فرسایش سرمایه اجتماعی تحصیلکردگان در ایران نسخه چاپی

مقدمه :

گروه علمی- تخصصی جامعه‌شناسی علم و معرفت انجمن جامعه‌شناسی ایران، روز چهاردهم اردیبهشت ماه 88، نشستی را برگزار کرد که طی آن دکتر غلامرضا ذاکر صالحی، عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی، رابطه آموزش عالی و سرمایه اجتماعی در ایران را با توجه به مطالعه‌ای که به صورت فراتحلیل در این زمینه انجام داده، به بحث گذاشت. او در سخنرانی خود، لازمه شکل‌گیری و بقای اجتماع علمی را تعامل در شبکه‌های علمی و پیوندهای مبتنی بر نظام پاداش ویژه و مشارکت در تولید ایده‌های جدید دانست و خاطرنشان کرد که در روند طبیعی جوامع و در چنین شرایطی، به همان نسبت که اجتماع علمی رشد می‌کند، سرمایه اجتماعی نیز متناظر با آن، ارتقاء می‌یابد. از سوی دیگر، باید در نظر داشت که شکل‌گیری اجتماع علمی نیز خود، مستلزم آن است که متناسب با آن، سرمایه‌ اجتماعی نیز در جامعه علمی به وجود آمده و تقویت شود.

وی افزود: در چنین شرایطی، کار دانشگاه تنها آموزش نیست. در واقع، دانشگاه نه یک بنگاه اقتصادی است و نه یک کارخانه مدرک‌سازی و بر این اساس، آموزش‌های رسمی فقط بخشی از برنامه‌های دانشگاهی را شامل می‌شوند. از سوی دیگر، در کنار آن، باید روحیه علمی، نقد، خلاقیت، توانایی برقراری ارتباطات علمی، توان بازآفرینی و نیز توانایی ترکیب و تلفیق ایده باید در دانشجویان شکل گرفته و در عین حال، آینده‌نگری، مشارکت‌پذیری و تثبیت هویت در تعامل با دیگران در محیط دانشگاه تقویت شود. بنابراین دانشگاه فقط در حوزه آموزشی عمل نکرده و در واقع، از آنجا که آموزش عالی و سرمایه اجتماعی با یکدیگر در ارتباطند، دانشگاه باید توانایی تولید سرمایه اجتماعی را داشته باشد.

Download (PDF, 149KB)

برای دانلود کامل مصاحبه کیلیک نمایید

 

PDF2

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.