چکیده:

در اقتصادهای دانش بنیان علم و فناوری اهمیتی برتر از کار و سرمایه یافته است. از این رو امروزه راهبردهای کلان علم و فناوری  در یک فضای بین المللی با وسواس و مطالعه و در چارچوب طرحهای اندیشیده میان مدت و بلند مدت تدوین، اجرا و پایش می شوند. نکته مهم در این میان درک واقعی و بیطرفانه نقطه عزیمت و وضع موجود است که از آن به پایگاه علم و فناوری کشور یاد می‌ شود.

هدف مطالعه حاضر در وهله نخست تعیین حدود نسبی این پایگاه و سپس ارائه پیشنهاداتی برای درج در  بخش علم و فناوری برنامه های توسعه در قالب هسته های جهت دهنده (Core plan) است.

پرسش اساسی این مقاله این است که وضعیت پایگاه علم و فناوری با توجه به الگوی چهارگانه ای که در مقاله مطرح شده چگونه است؟ آیا این وضعیت نشان دهنده مشکلات و آسیب ها و عدم تعادلهایی در نظام علم و فناوری در سطح ملی است؟

روش مطالعه، بررسی و تحلیل آماری ،هم چنین تحلیل محتوای کیفی Qualitative content analysis)) است که در کنار آن یک مطالعه آسیب شناختی نیز در قلمرو علم و فناوری صورت پذیرفته است. یافته ها در قالب  داده های منظم از روند آماری،همچنین گزارش آسیب شناختی، برخی گسستها وعدم تعادلها را دراین عرصه بازنمایی می کند. از جمله جزیره ای شدن و عدم هماهنگی و انسجام نهادهای سیاست گذاری، ضعف ارتباط بین رشد علم و رشد تولید، عدم توان جذب سهم پژوهش از تولید ناخالص داخلی و … درپایان یک الگوی مطلوب توسط نگارنده پیشنهادشده ودر پیوست مقاله نیز بسته پیشنهادی سیاستی به صورت مدون عرضه شده است.

برای دانلود متن کامل مقاله کیلیک فرمایید